Alweer een maand verder!

Terwijl ik aan het typen ben, tikt de regen op het dakraam, er is alweer een maand voorbij gevlogen!
Afgelopen week hebben we hard aan het literatuurgedeelte van ons afstudeeronderzoek gewerkt, waardoor het eerste hoofdstuk zo goed als af is! 
Zelfs de begeleiders in Casa hebben ons hierbij geholpen en hoe?! Nadat de stroom uitgevallen was viel mijn internet constant weg, inmiddels werkt het gelukkig weer goed! Geerke’s laptop pakte de wifi echter helemaal niet meer, dus hadden we een kabel nodig, waarvan de verbinding beneden aangesloten is. De reactie van twee begeleiders was: ‘Geen internet, dan boren we toch een gat in de vloer?!’ Haha wij wisten niet wat we meemaakten, want ze voerden het nog uit ook (zie foto)! Dus nu loopt er een internetkabel door onze vloer en het plafond van de eerste verdieping en kunnen wij allebei weer hard aan de slag!
Maandag leek het hier wel voorjaar! Na een ochtenddienst gewerkt te hebben zijn we heerlijk gaan wandelen (met een spijkerjasje in februari!) en hebben we genoten van de zon…

Gisteren zijn we naar de zigeunerkolonie Mosnita-Veche geweest voor een interview in Casa Rafa, een naschoolse opvang voor kinderen uit gezinnen met sociaal-economische problemen. Ongeveer een kwart van deze kinderen komt van de zigeunerkolonie. Heel mooi om te zien hoe de vrouw die wij spraken het werk volhoudt en er helemaal voor gaat, ook al is er bij de Roma kinderen veelal weinig resultaat zichtbaar. Ze nodigde ons uit nog een keer langs te komen als de kinderen er zijn en wellicht een keer mee op bezoek te gaan naar de zigeunerkolonie…
Drie van de jongste kinderen (waar ik mijn vorige blog over schreef) komen uit dezelfde zigeunerkolonie en hun oma, die er nog woont, heeft een aanvraag ingediend om de kinderen terug te nemen. Wij hopen en bidden dat de kinderbescherming naar het belang van de kinderen zal kijken en dit tegen zal houden, want als de kinderen terug gaan zullen zij terugvallen in het zigeunerbestaan. De twee jongste kinderen mogen waarschijnlijk in Casa blijven, gisteren kwam dit goede bericht vanuit de gemeente van hun biologische moeder!
De begeleiders in Casa zitten met hun handen in het haar over de begeleiding aan de vijf jongste kinderen, ze vertonen veel probleemgedrag, vloeken en ruziën de hele dag. Wij hopen dat ons onderzoek hiernaar zal helpen!
De kinderen kunnen er maar moeilijk aan wennen dat wij zoveel boven aan het werk zijn. De eerdere keren (dat wij hier geweest zijn) waren wij namelijk bijna alleen maar op de groep. Ze vragen steeds wanneer wij werken en verzinnen allerlei ideeën om ons naar beneden te lokken of zelf naar boven te komen haha. Zo vroegen ze pas of wij beneden kwamen drinken, waarna we een half uur niet naar boven konden doordat de schoonmaak er bezig was. Verder komen ze elke dag koffie brengen, ideaal!  Haha pas vroegen wij het aan S. (van 15 jaar), maar het enige wat hij zei was ‘nu vreau’ (ik wil niet). D. (van tien jaar) was de cavia boven aan het voeren en hoorde dit. Hij klopte aan en vroeg: ‘willen jullie koffie, mag ik het maken?’ Natuurlijk mocht dat! Toen hij daarvoor kauwgom kreeg stond S. ineens weer in de kamer: ‘Deborah jij bent mooi, mag ik kauwgom?’ Haha hier konden wij mooi gebruik van maken om hem melk voor ons te laten halen :P
We hebben de kaartjes voor de trein naar Boekarest geregeld! Vrijdag 4 maart gaan wij met de nachttrein naar Boekarest en de maandag erna komen we met de dagtrein weer terug. Nu al zin in! Ook Budapest staat nog op onze planning, we gaan snel speuren voor een leuk hotelletje!

Dag lieve followers, tot de volgende keer! 